Luchtvaartbedrijf ligt tijdelijk stil, arbeiders produceren nu onderdelen voor beademingsapparatuur

Ze gaan naar de fabriek om levens te redden. In deze fabriek in Herstal vervaardigt Safran Aero Booster meestal onderdelen voor vliegtuigmotoren. Sinds midden maart zijn de arbeiders werkloos en krijgen ze een loontoeslag. Alle arbeiders? Neen. Enkele vrijwilligers komen nog steeds naar de fabriek om reserveonderdelen te maken voor de beademingsapparatuur die de ziekenhuizen nodig hebben. Een ontmoeting met Stefano Scibetta, vakbondsafgevaardigde ABVV-metaal.

"Toen de regering de lockdown aankondigde, riep het management een buitengewone ondernemingsraad bijeen" zegt Stefano Scibetta. "Het vertelde dat, om de klanten tevreden te stellen en boetes te vermijden, kortom in het belang van het  bedrijf, iedereen bleef werken.

Een situatie die de arbeiders meteen zorgen maakte: de richtlijn van de regering van een algemene quarantaine om pieken in de ziekenhuizen te vermijden stond haaks op de aanwezigheid van 1.600 werknemers op de site van Safran. "Hoe kan de gezondheid van de werknemers en hun gezinnen onder deze omstandigheden worden gewaarborgd? Net als de Audi-werknemers hebben de Safran-werknemers hun zaak gewonnen: "Aangezien ons bedrijf niets vitaals produceert om het coronavirus te bestrijden, stonden we erop dat de fabriek twee weken lang zou sluiten. Bovendien was het personeel in de werkplaatsen zenuwachtig en bang voor de besmettingsrisico's. Onze druk werkte: we hebben de tijdelijke sluiting van de fabriek kunnen opleggen", zegt de hoofddelegee.

Dus iedereen is naar huis gegaan?

Stefano Scibetta. Niet iedereen. Na een oproep van ziekenhuizen kwam een team van ingenieurs, arbeiders en technici samen om met onze machines reserveonderdelen voor beademingsapparatuur te produceren: debietmeters. Dit zijn componenten van kunstmatige beademingsapparaten die na elk gebruik worden verwisseld, waardoor er een tekort ontstaat in de ziekenhuizen.

Een team van ingenieurs, arbeiders en techniekers hebben zich samengezet om met onze machines reserveonderdelen voor ademhalingsapparatuur te maken

Ingenieurs maakten de plannen. Vervolgens hebben de programmeurs de machines gekalibreerd. Na de drie verlofdagen vroeg het management de vakbondsdelegaties om werknemers terug te kunnen halen om debietmeters en beschermende viziers te maken. Natuurlijk hebben we meteen positief gereageerd. Uiteraard zijn we bereid om te helpen levens redden. We maakten een eerste staal van 100 stuks om te testen, en nu is de productie aan de gang.

Concreet: hoeveel arbeiders worden er voor deze productie ingeschakeld?

Stefano Scibetta. Nu de machines gekalibreerd zijn, hebben we een tiental medewerkers die de 3D-printer bedienen en de onderdelen controleren en meten. Er zijn ook magazijnmedewerkers nodig voor de logistiek.

Vervolgens vroeg het moederbedrijf of het mogelijk was een deel van de werknemers terug te roepen om een minimale productie herop te starten. Je moet weten dat in Frankrijk, waar het moederbedrijf is gevestigd, de fabrieken van de groep doorwerken. Toch blijft het aantal zieken stijgen. Onze kameraden daar zetten zich in om iedereen in quarantaine te plaatsen.

Hier hebben we ons een beetje harder opgesteld. We aanvaardden alleen dat 15 arbeiders zouden terugkomen naar de site, met alle sanitaire voorzorgen, handschoenen, maskers, hydro-alcoholische gel, distancing, om 4 motoren te voltooien die klaar waren om te worden geleverd. Voor de rest houden we voet bij stuk: het belangrijkste is nu om ziekenhuizen te helpen, niet om vliegtuigmotoren te produceren.

Arbeiders in tijdelijke werkloosheid verliezen dus een deel van hun inkomen?

Stefano Scibetta. Daarover zijn we gaan onderhandelen. Het management stelde voor om drie extra dagen betaald verlof op te nemen alvorens personeel in te schrijven voor tijdelijk werkloosheid wegens overmacht. Sinds het begin van het jaar hebben we al heel wat werkloosheid gehad door moeilijkheden bij de vliegtuigfabrikant Boeing. [Een deel van de motor voor de Boeing 737 Max, waarvan de productie al maanden stilligt, wordt in Herstal  gebouwd, nvdr]. Daarom vroegen we een een aanvulling op de werkloosheidsuitkeringen. Aanvankelijk wilde het management geen toeslag betalen tot 100 % van het loon. Het zei dat het niet normaal is dat werknemers evenveel verdienen door niets te doen als door te werken. Wij vonden van onze kant dat we in tien jaar tijd rijkdom hadden geproduceerd, en het maar normaal is dat die rijkdom voor een deel naar de arbeiders terugvloeit. Uiteindelijk hebben we een akkoord bereikt dat voorziet in een aanvulling tot bijna 90 % van het loon. Die overeenkomst werd verlengd tot 19 april, aangezien de regering de lockdownmaatregelen heeft verlengd.