Hoe Vlaams Belang 5 keer tegen de belangen van het volk stemde

Foto Solidair

31 januari 2019

Thema's

Onno Vandewalle

Veel mensen zijn woedend over het beleid van de traditionele partijen. Het Vlaams Belang doet alsof het de belangen van het volk verdedigt, maar in haar daden zien we een partij die ten dienste staat van de rijken. Vijf veelzeggende feiten over het Vlaams Belang die je absoluut moet weten.

1. Vlaams Belang stemde voor het blokkeren van onze lonen

Het Vlaams Belang wil ons allemaal minder doen verdienen. Toen in het parlement de loonwet van ’96 werd aangepast stemde het Vlaams Belang voor. Dat betekent dat ze stemden voor een wet die ervoor zorgt dat onze lonen minder snel mogen stijgen dan in de buurlanden. Zo verloor een gemiddeld gezin niet minder dan 735 euro in de periode 2017-2018!

2. Vlaams Belang is een partij van graaiers

De PVDA stelde in het parlement voor om de lonen van parlementsleden te beperken tot driemaal het mediaanloon. Enkel de twee PVDA-parlementsleden stemden voor het voorstel. Alle andere partijen, ook Vlaams Belang, stemden tegen. Vlaams Belang stelt zich graag op als alternatief voor de traditionele partijen en als tegenstander van de graaiers maar als het over de eigen lonen gaat, stemmen de Vlaams Belang-politici maar al te graag mee met de rest van het parlement.

3. Vlaams Belang stemt voor meer oorlog in het Midden-Oosten

Vlaams Belang probeert de woede van de mensen af te leiden naar de migranten. Tom Van Grieken stelde nog bij Newsmonkey dat migratie het hoofdthema van het Vlaams Belang is. Vlaams Belang biedt wel geen enkele oplossing voor de migratiestromen. Integendeel, als er gestemd wordt over militaire interventies in het Midden-Oosten dan stemt Vlaams Belang graag mee voor meer oorlog. Vlaams Belang stemde zo voor de interventie in Libië in 2011 en voor de interventie in Syrië en Irak in 2014.

4. Vlaams Belang gaat voor de jacht op langdurig zieken

Onder minister van Volksgezondheid Maggie De Block werd de jacht op langdurig zieken gevoelig opgedreven. De uitkeringen van langdurig zieken werden naar beneden gehaald (ze lagen al onder de armoedegrens), na slechts een maand ziekte word je voortaan opgejaagd met allerhande formulieren, het wordt gemakkelijker om zieke werknemers te ontslaan voor bedrijven … Ook hier stemt het Vlaams Belang mee met de regering om de langdurig zieken op te jagen.

5. Vlaams Belang is tegen een verhoging van het minimumloon

In het Europees Parlement lag een voorstel voor om het minimumloon in alle Europese landen op te trekken tot minstens 60% van het mediaanloon. Op deze manier wordt zowel de armoede aangepakt als de sociale dumping. In België zou dit een loonsverhoging betekenen voor de allerlaagste lonen. Het Vlaams Belang was minder overtuigd: Europarlementslid Gerolf Annemans stemde tegen.

De voorbeelden van het Vlaams Belang

Als je Tom Van Grieken vraagt wie zijn internationale voorbeelden zijn dan komen enkele namen steeds terug: Viktor Orbán uit Hongarije en het Oostenrijkse FPÖ. Ook de voorbeelden van het Vlaams Belang profileerden zich sterk rond migratie. Dankzij stemmingmakerij rond migranten konden ze grote verkiezingsoverwinningen halen en nu zitten ze in de regering. Van hun sociale kant was na de regeringsdeelname nog weinig te merken.

In Oostenrijk besliste het extreemrechtse FPÖ om de zestigurenweek in te voeren. Een werkdag kan voortaan oplopen tot 12 uren, als je de verplaatsingstijd meetelt kan die zelfs tot 14 uren oplopen. In juni kwamen 100.000 Oostenrijkers op straat om te protesteren tegen de asociale maatregelen van de regering.

Ook in Hongarije kwam president Orbán met enkele harde asociale maatregelen op de proppen. Al meer dan een maand verzet de Hongaarse bevolking zich tegen de Slavenwet. De regering-Orbán wil namelijk dat werkgevers hun personeel kunnen verplichten om tot 400 uur aan overuren te draaien per jaar, verplicht!

Geen woorden maar daden

Het Vlaams Belang profileert zich graag als een sociale partij. Zo wil het mensen overtuigen dat ze een alternatief vormen voor het besparingsbeleid van de regering. Achter de sociale woorden schuilt echter een door en door rechtse partij die ook op sociaal-economisch vlak de kant van de elite kiest. Vlaams Belang komt in het parlement bijna nooit tussen over sociaal-economische kwesties, en bij de stemmingen kiezen ze vaak de kant van de rechtse regering. De partij probeert de woede van de mensen weg te leiden van de regering en te richten op de allerzwaksten in de samenleving. FPÖ in Oostenrijk en Orbán in Hongarije en hun ultra-rechts, anti-arbeidersbeleid zijn niet voor niets de voorbeelden van het Vlaams Belang.

Commentaar toevoegen

You must have Javascript enabled to use this form.

"Meer middelen voor kwalitatieve zorg!"

Vandaag 22 februari betoogden zo'n 2.000 werknemers uit de zorgsector op initiatief van de drie vakbonden uit de non-profit tegen de invoering van de persoonsvolgende financiering voor kinderen en jongeren met een handicap, dat Vlaams minister Jo Vandeurzen (CD&V) nu ook voor minderjarigen met een beperking wil invoeren. Voor meerderjarigen met een handicap, bestaat dat al sinds 1 januari 2017 en die ervaring is zeker niet positief, vinden de betogers.

Ouderenzorg betoogt boos in Brussel

Op 7 februari betoogden in Brussel zo’n duizend werknemers van de Vlaamse woonzorgcentra voor meer personeel en betere zorg voor bewoners. PVDA-leden uit de zorgsector stapten mee en luisterden naar de bezorgdheden van hun collega’s.

Dienstencheques, het leven zoals het is

Ze kuisen, strijken, schuren ... Elke dag. Toch zijn deze vrouwen nauwelijks zichtbaar. Ze werken als huishoudhulp met dienstencheques en vormen de op een na grootste groep loontrekkenden. Gaëlle Hardy en Agnès Lejeune lieten hen aan het woord in de documentaire “Au bonheur des dames?”

Voltijds werken? 30 uur per week!

Vrouwenbeweging Femma brengt haar eigen voorstel in de praktijk en start een proefproject met een 30-urige werkweek. “De meerwaarde van het project moet in eerste instantie tot uiting komen in het leven van de mensen en niet op het vlak van bijvoorbeeld productiever werk”, zegt Ilse De Vooght van Femma.

Vakbondsdelegee: “Het kapitalisme is niet in staat oplossingen te bieden voor de koopkracht of het klimaat”

Op de dag van de algemene staking vinden studenten voor het klimaat en syndicalisten elkaar aan het piket. Volgens vakbondsdelegee Tom Joosen hebben beide bewegingen dezelfde vijand. De klimaattransitie zal sociaal zijn, of ze zal niet zijn. De jongeren treden hem daarin volmondig bij.

Kernenergie: niet veilig, niet duurzaam en veel te duur

De werkgeversorganisatie VBO wil minstens twee kerncentrales tien jaar langer openhouden. Ook N-VA verdedigt dat idee. Kernenergie is nochtans niet veilig, niet duurzaam en veel te duur.

Sign for my Future: gaan multinationals het klimaat redden?

Sign for my Future wil de grootste klimaatcampagne ooit zijn in België. Met een petitie vragen bedrijfsleiders, media en middenveldorganisaties een ambitieus klimaatbeleid. Maar de aanwezigheid van een aantal multinationals doet vragen rijzen. Hebben grote vervuilende bedrijven als BNP Paribas Fortis, Unilever of EDF Luminus werkelijk hun plaats in een campagne voor het klimaat?

Wat is er aan de hand in Venezuela?

Venezuela is al dagenlang de speelbal van een enorme krachtmeting tussen grote (en minder grote) machten uit alle hoeken van de wereld. Solidair wil proberen enige klaarheid te scheppen en publiceert daarom enkele artikels uit de kranten L'Humanité en Unsere Zeit waarin de huidige crisis en de inzet ervan geanalyseerd worden.

Miljoenenbonussen, luxeappartementen en belastingontwijking, maar nu zit Renault-topman in de cel

De gele hesjes komen op tegen de toplonen van politici. En terecht, maar de echt rijken zijn niet de politici. De echt rijken zijn degenen die de politiek naar hun pijpen doen dansen: de CEO’s en aandeelhouders van grote bedrijven. Dat blijkt duidelijk uit een onderzoek van het Japanse gerecht naar een van die hoge pieten: Carlos Ghosn, de topman van de Renault-groep.

Volgende halte: stipte treinen voor het klimaat

Duizenden jongeren komen al drie weken na mekaar op straat om van de regering een ambitieuzer klimaatplan te eisen. Tegelijk zien we dat in 2018 slechts één op twee treinen stipt op tijd reed. Kan de minachting van de overheid voor de gerechtvaardigde eisen van de jonge klimaatbeweging nog meer symbolisch zijn? Toevallig werden gisteren in de Kamercommissie Infrastructuur vakbonden en spoordirectie gehoord over de slechte prestaties van de NMBS op het vlak van stiptheid.