Cuba verkeert in crisis. De wereldwijde economisch crisis die sinds het uitbreken van Covid-19 woedt, treft het eiland extra hard. Dat komt vooral door de illegale blokkade van de Verenigde Staten, die verhindert dat Cuba op een normale manier handel kan drijven. Dit zorgt voor een tekort aan basisgoederen op het eiland. Een deel van de bevolking wordt wanhopig en her en der breken protesten uit. De westerse grootmachten jutten die protesten op in de hoop een einde te maken aan de Cubaanse revolutie. De Cubanen hebben echter geen nood aan dit soort inmenging, wel aan onze internationale solidariteit.
De Duitse autoriteiten hebben de Duitse Communistische Partij (DKP) verboden om deel te nemen aan de federale verkiezingen van 26 september, die de opvolging van Angela Merkel als leider van het land zullen bepalen. De autoriteiten voeren administratieve redenen aan, maar voor de DKP zijn de motieven politiek van aard en bedreigen ze het voortbestaan van de partij en van links in het algemeen.
Toen ik op woensdag 23 juni de gevangenis van Antwerpen bezocht, trok ik grote ogen. Overbevolking, te weinig personeel en een algemeen gebrek aan respect van de politiek. Dit is niet werkbaar voor de cipiers en niet leefbaar voor de gedetineerden. De cipiers hebben al zo vaak de alarmbel geluid, maar regering na regering komt er amper verbetering.
“Niemand is veilig tot iedereen veilig is.” Dr. Tedros, directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), heeft er vaak voor gewaarschuwd. Zolang we de coronapandemie niet in de hele wereld onder controle krijgen, zullen we gevaar blijven lopen. Maar we kunnen het tij keren.
In Hongarije verbiedt een nieuwe wet dat informatie over LGBTQ+-personen gegeven wordt aan mensen onder de achttien jaar. Dat zou volgens de regering van premier Viktor Orban “schadelijk” zijn en leiden tot “verwarring van morele waarden”. Deze wet raakt Hongaarse LGBTQ+-personen in wie ze zijn en verhindert hen om te strijden voor aanvaarding en emancipatie.
Op 7 juni kondigde de directie van de GSK-groep aan dat ze de verschillende premies die ze aan haar bedienden en arbeiders in België toekent, zal harmoniseren. De bedoeling is om ze te verlagen. De vakbonden besloten actie te ondernemen. Na 12 dagen strijd kwamen ze als winnaars uit de bus. Een terugblik op een gewonnen strijd.
In 2050 zal er in de zee meer plastic zitten dan vis. Dat voorspelt de VN. Tenzij we de productie van plastic fors verminderen. Helaas is daar voorlopig niet al te veel animo voor. De plasticindustrie is immers een erg winstgevende business.
Omar Barghouti komt naar Manifiesta. Hij is medeoprichter van de Boycot-, Desinvesterings- en Sanctiebeweging (BDS) voor Palestijnse rechten, en van de Palestijnse campagne voor een academische en culturele boycot van Israël (PACBI).
ManiFiesta mag dit jaar hoog bezoek ontvangen uit de Franse schrijverswereld. Édouard Louis, 28 jaar jong maar al enkele jaren wereldwijd geprezen, komt naar het grote solidariteitsfeest in Oostende. De jonge schrijver zal er zich ongetwijfeld thuis voelen. In zijn romans schiet Édouard Louis immers met scherp op de politieke elites, die hij verantwoordelijk houdt voor de grote ongelijkheid en de ellende die daaruit voortkomt.
Na de moord in 1961 op Patrice Emery Lumumba, leider van de Congolese onafhankelijkheidsstrijd, bracht de Belgische rijkswachter Gerard Soete twee tanden van het slachtoffer naar België. Een “jachttrofee”. Eén van die tanden zou eind juni naar Congo worden overgebracht. De teruggave van het stoffelijk overschot werd op de valreep uitgesteld naar januari 2022. Het parlementair debat hierover illustreert hoe het Belgische establishment hardnekkig blijft weigeren het bloedige koloniale verleden in de ogen te kijken.
